سلام ای آفتاب ایران،که اشعه تابناکت تا دور ترین کشورها را در نور دیده،و دست نیاز و چشم امید عاشقانت را بدین سو کشانده است.

قدم بر چشمان ما نهادی ای یادگار رسول(ص)،که رنج این سفر طولانی را به جان خریدی،تا خاک راهت را شفای وجودمان سازیم و بر جای هر گامت بوسه ای زنیم.

خوش آمدی ای عزیز زهرا(ع)،که تابش سبزت برکات زمین و آسمان را بر ما بارید و مارا غرق دریای نعمت کرد.

دوازده قرن است که نام تو تاج افتخار ایرانیان است، و جذبه ولایتت هر ساله میلیونها دل با محبت را از جای جای زمین به سوی تو می کشاند.این فخر ابدی پایدار باد و سایه ات بر سر ما مستدام،ای سلاله حسین(ع).

اکنون هزار و دویست و سی و یک سال از قدو م مبارک امام رضا(ع) به این سرزمین می گذرد، و برکات حضرتش از بارگاه مقدس او در ایران تا اقصی نقاط عالم جلوه گر شده است.هر نگاهی به بقعه ملکوتی اش از ما  می طلبد که داستان کامل سفر آن حضرت از مدینه تا خراسان بدانیم.

یا امام رضا(ع)...! در آرزوی روزی هستیم که در پیشگاه فرزندت حضرت مهدی(عج)،به بارگاه تو آییم و زیارت نامه ات را از لبان مبارکش بشنویم و بر دعای او در حضورت آمین گوییم.